O definiție pentru benguț
Explicative DEX
benguț, ~ă a [At: MARIAN, NA. 95 / Pl: ~i, ~e / E: benga + -uț] (Reg) 1 Ciudat. 2 Rău.
Intrare: benguț
benguț adjectiv
| adjectiv (A1) | masculin | feminin | |||
| nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
| plural |
|
|
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
| plural |
|
|
|
| |
| vocativ | singular | — | — | ||
| plural | — | — | |||