2 intrări

3 definiții

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

bandajat2, ~ă a [At: CAMIL PETRESCU, T. II, 275 / Pl: ~ați, ~e / E: bandaja] 1-2 (Acoperit sau) strâns cu un bandaj (1-2) Si: pansat1.

bandajat1 sn [At: DA ms / Pl: ~uri / E: bandaja] 1-2 Bandajare (1-2).

bandaja vtr [At: DA / Pzi: ~jez / E: bandaj + -a] 1-2 A(-și) aplica un bandaj (1) Si: pansa.

Intrare: bandajat
bandajat adjectiv
adjectiv (A2)
Surse flexiune: DOR
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • bandajat
  • bandajatul
  • bandajatu‑
  • bandaja
  • bandajata
plural
  • bandajați
  • bandajații
  • bandajate
  • bandajatele
genitiv-dativ singular
  • bandajat
  • bandajatului
  • bandajate
  • bandajatei
plural
  • bandajați
  • bandajaților
  • bandajate
  • bandajatelor
vocativ singular
plural
Intrare: bandaja
verb (VT203)
Surse flexiune: DOR
infinitiv infinitiv lung participiu gerunziu imperativ pers. a II-a
(a)
  • bandaja
  • bandajare
  • bandajat
  • bandajatu‑
  • bandajând
  • bandajându‑
singular plural
  • bandajea
  • bandajați
numărul persoana prezent conjunctiv prezent imperfect perfect simplu mai mult ca perfect
singular I (eu)
  • bandajez
(să)
  • bandajez
  • bandajam
  • bandajai
  • bandajasem
a II-a (tu)
  • bandajezi
(să)
  • bandajezi
  • bandajai
  • bandajași
  • bandajaseși
a III-a (el, ea)
  • bandajea
(să)
  • bandajeze
  • bandaja
  • bandajă
  • bandajase
plural I (noi)
  • bandajăm
(să)
  • bandajăm
  • bandajam
  • bandajarăm
  • bandajaserăm
  • bandajasem
a II-a (voi)
  • bandajați
(să)
  • bandajați
  • bandajați
  • bandajarăți
  • bandajaserăți
  • bandajaseți
a III-a (ei, ele)
  • bandajea
(să)
  • bandajeze
  • bandajau
  • bandaja
  • bandajaseră
* formă nerecomandată sau greșită – (arată)
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)