2 intrări

2 definiții

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

admonestat, ~ă a [At: DA ms / Pl: ~ați, ~e / E: admonesta] 1 Mustrat. 2 (D. un subaltern) Dojenit.1

admonesta vt [At: DA ms / Pzi: ~tez / E: fr admonester] 1 A mustra pe cineva. 2 A dojeni aspru (mai ales un subaltern) în calitate oficială.

Intrare: admonestat
admonestat adjectiv
adjectiv (A2)
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • admonestat
  • admonestatul
  • admonestatu‑
  • admonesta
  • admonestata
plural
  • admonestați
  • admonestații
  • admonestate
  • admonestatele
genitiv-dativ singular
  • admonestat
  • admonestatului
  • admonestate
  • admonestatei
plural
  • admonestați
  • admonestaților
  • admonestate
  • admonestatelor
vocativ singular
plural
Intrare: admonesta
verb (VT201)
Surse flexiune: DOR
infinitiv infinitiv lung participiu gerunziu imperativ pers. a II-a
(a)
  • admonesta
  • admonestare
  • admonestat
  • admonestatu‑
  • admonestând
  • admonestându‑
singular plural
  • admonestea
  • admonestați
numărul persoana prezent conjunctiv prezent imperfect perfect simplu mai mult ca perfect
singular I (eu)
  • admonestez
(să)
  • admonestez
  • admonestam
  • admonestai
  • admonestasem
a II-a (tu)
  • admonestezi
(să)
  • admonestezi
  • admonestai
  • admonestași
  • admonestaseși
a III-a (el, ea)
  • admonestea
(să)
  • admonesteze
  • admonesta
  • admonestă
  • admonestase
plural I (noi)
  • admonestăm
(să)
  • admonestăm
  • admonestam
  • admonestarăm
  • admonestaserăm
  • admonestasem
a II-a (voi)
  • admonestați
(să)
  • admonestați
  • admonestați
  • admonestarăți
  • admonestaserăți
  • admonestaseți
a III-a (ei, ele)
  • admonestea
(să)
  • admonesteze
  • admonestau
  • admonesta
  • admonestaseră
* formă nerecomandată sau greșită – (arată)
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)