3 intrări

3 definiții

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

adiutant sm vz aghiotant

adjutant sm [At: DA ms / Pl: ~nți / E: fr adjutant] 1 sm Ofițer atașat unui comandant sau unui șef militar, îndeplinind atribuții similare unui secretar Si: aghiotant. 2 sm Ofițer care face parte dintr-un stat major. 3 sm (Iuz) Grad pentru personalul aviatic corespunzător plutonierului. 4 smf Persoană având gradul de ajutant (3). 5 smf Grad de subofițer cu rangul cel mai mare. 6 smf Persoană având acest grad. corectat(ă)

aghiotant sm [At: N. COSTIN, ap. LET. II, 70/9 / V: (înv) adiut- / P: aghi-o~ / Pl: ~nți / E: cf rs адьданть] Ofițer atașat unui comandant sau unui șef într-o unitate militară, îndeplinind atribuții similare unui secretar Si: adjutant.

Intrare: adiutant
adiutant
Nu există informații despre paradigma acestui cuvânt.
Intrare: adjutant
substantiv masculin (M3)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • adjutant
  • adjutantul
  • adjutantu‑
plural
  • adjutanți
  • adjutanții
genitiv-dativ singular
  • adjutant
  • adjutantului
plural
  • adjutanți
  • adjutanților
vocativ singular
  • adjutantule
  • adjutante
plural
  • adjutanților
substantiv masculin (M3)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • adiutant
  • adiutantul
plural
  • adiutanți
  • adiutanții
genitiv-dativ singular
  • adiutant
  • adiutantului
plural
  • adiutanți
  • adiutanților
vocativ singular
  • adiutantule
  • adiutante
plural
  • adiutanților
Intrare: aghiotant
  • silabație: a-ghio-tant info
substantiv masculin (M3)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • aghiotant
  • aghiotantul
  • aghiotantu‑
plural
  • aghiotanți
  • aghiotanții
genitiv-dativ singular
  • aghiotant
  • aghiotantului
plural
  • aghiotanți
  • aghiotanților
vocativ singular
  • aghiotantule
  • aghiotante
plural
  • aghiotanților
substantiv masculin (M3)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • adiutant
  • adiutantul
plural
  • adiutanți
  • adiutanții
genitiv-dativ singular
  • adiutant
  • adiutantului
plural
  • adiutanți
  • adiutanților
vocativ singular
  • adiutantule
  • adiutante
plural
  • adiutanților
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)