3 intrări

O definiție

Ortografice DOOM

drag1 adj. m., voc. neart. drag, dragă (prieten drag, dragă prietene, frate dragă), pl. dragi, art. dragii; f. dragă, g.-d. art. dragii (~ mele fiice), pl. dragi, art. dragile (~ mele fiice)

Intrare: drag (adj.)
drag1 (adj., f.pl. -i) adjectiv admite vocativul
adjectiv (A77)
Surse flexiune: DOOM 2
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • drag
  • dragul
  • dragu‑
  • dra
  • draga
plural
  • dragi
  • dragii
  • dragi
  • dragile
genitiv-dativ singular
  • drag
  • dragului
  • dragi
  • dragii
plural
  • dragi
  • dragilor
  • dragi
  • dragilor
vocativ singular
  • dragule
  • dra
  • dra
plural
  • dragilor
  • dragilor
drag2 (adj., f.pl. -e) adjectiv admite vocativul
adjectiv (A11)
Surse flexiune: DEX '09, DLRLC
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • drag
  • dragul
  • dragu‑
  • dra
  • draga
plural
  • dragi
  • dragii
  • drage
  • dragele
genitiv-dativ singular
  • drag
  • dragului
  • drage
  • dragei
plural
  • dragi
  • dragilor
  • drage
  • dragelor
vocativ singular
  • dragule
  • dra
plural
  • dragilor
  • dragelor
a-drag adverb
adverb (I8)
  • a-drag
Intrare: drag (s.m.)
substantiv masculin (M14)
Surse flexiune: DOOM 2
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • drag
  • dragul
  • dragu‑
plural
  • dragi
  • dragii
genitiv-dativ singular
  • drag
  • dragului
plural
  • dragi
  • dragilor
vocativ singular
  • dragule
plural
  • dragilor
Intrare: dragă (persoană)
substantiv feminin (F47)
Surse flexiune: DOOM 2
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • dra
  • draga
plural
  • dragi
  • dragile
genitiv-dativ singular
  • dragi
  • dragii
plural
  • dragi
  • dragilor
vocativ singular
  • dra
  • drago
plural
  • dragilor
dragă2 (pl. -e) substantiv feminin
substantiv feminin (F6)
Surse flexiune: DOOM 3
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • dra
  • draga
plural
  • drage
  • dragele
genitiv-dativ singular
  • drage
  • dragei
plural
  • drage
  • dragelor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)