O definiție pentru uidire
Dicționare etimologice
Explică etimologiile cuvintelor sau familiilor de cuvinte.
uidi (-desc, -it), vb. – A rămîne, a prisosi. – Var. udi. Origine necunoscută. Înv., azi în Olt., și var. în Banat și Trans.
Intrare: uidire
uidire infinitiv lung
infinitiv lung (IL107) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular | — | |
plural | — |