3 definiții pentru strivitură

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

strivitu sf [At: EPISCUPESCU, PRACTICA, 320/32 / Pl: ~ri / E: strivi + -itură] (Asr) 1 Strivire (1). 2 (Pex; ccr) Contuzie.

Dicționare relaționale

Indică relații între cuvinte (sinonime, antonime).

STRIVITU s. (rar) zdrobitură. (O ~ la un obiect plastic.)

STRIVITU s. (rar) zdrobitură. (O ~ la un obiect plastic.)

Intrare: strivitură
strivitură substantiv feminin
substantiv feminin (F43)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • strivitu
  • strivitura
plural
  • strivituri
  • striviturile
genitiv-dativ singular
  • strivituri
  • striviturii
plural
  • strivituri
  • striviturilor
vocativ singular
plural