15 definiții pentru conglomerație

din care

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

CONGLOMERAȚIE, conglomerații, s. f. (Rar) Conglomerat. [Var.: conglomerațiune s. f.] – Din lat. conglomeratio, -onis, fr. conglomération.

conglomerație sf [At: DA / V: (înv) ~iune / Pl: ~ii / E: fr conglomération, lat conglomeratio, -onis] 1 Conglomerare (2). 2 Conglomerat (1).

CONGLOMERAȚIE, conglomerații, s. f. Conglomerat. [Var.: conglomerațiune s. f.] – Din lat. conglomeratio, -onis, fr. conglomération.

CONGLOMERAȚIE s.f. Îngrămădire, conglomerare; conglomerat (1). [Gen. -iei, var. conglomerațiune s.f. / cf. lat. conglomeratio, fr. conglomération].

CONGLOMERAȚIE s. f. conglomerare; conglomerat (1). (< lat. conglomeratio, fr. conglomération)

CONGLOMERAȚIE ~i f. geol. Amestec de elemente eterogene într-o masă unică. [Art. conglomerația; G.-D. conglomerației; Sil. -ți-e] /<lat. conglomeratio, ~onis, fr. conglomération

CONGLOMERAȚIUNE s. f. v. conglomerație.

CONGLOMERAȚIUNE s. f. v. conglomerație.

conglomerațiune sf vz conglomerație

CONGLOMERAȚIUNE s.f. v. conglomerație.

*conglomerațiúne f. (lat. conglomerátio, -ónis). Acțiunea de a conglomera. – Și -áție și -áre.

Dicționare morfologice

Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).

conglomerație (rar) (desp. -ți-e) s. f., art. conglomerația (desp. -ți-a), g.-d. art. conglomerației; pl. conglomerații, art. conglomerațiile (desp. -ți-i-)

conglomerație (rar) (-ți-e) s. f., art. conglomerația (-ți-a), g.-d. art. conglomerației; pl. conglomerații, art. conglomerațiile (-ți-i-)

conglomerație s. f. (sil. -ți-e), art. conglomerația (sil. -ți-a), g.-d. art. conglomerației; pl. conglomerații, art. conglomerațiile (sil. -ți-i-)

Dicționare relaționale

Indică relații între cuvinte (sinonime, antonime).

CONGLOMERAȚIE s. v. conglomerat.

Intrare: conglomerație
conglomerație substantiv feminin
  • silabație: -ți-e info
substantiv feminin (F135)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • conglomerație
  • conglomerația
plural
  • conglomerații
  • conglomerațiile
genitiv-dativ singular
  • conglomerații
  • conglomerației
plural
  • conglomerații
  • conglomerațiilor
vocativ singular
plural
conglomerațiune substantiv feminin
substantiv feminin (F107)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • conglomerațiune
  • conglomerațiunea
plural
  • conglomerațiuni
  • conglomerațiunile
genitiv-dativ singular
  • conglomerațiuni
  • conglomerațiunii
plural
  • conglomerațiuni
  • conglomerațiunilor
vocativ singular
plural
info
Aceste definiții sunt compilate de echipa dexonline. Definițiile originale se află pe fila definiții. Puteți reordona filele pe pagina de preferințe.
arată:

conglomerație, conglomerațiisubstantiv feminin

etimologie:

info Lista completă de definiții se află pe fila definiții.