4 definiții pentru băligărat

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

băligărat1 sn [At: MDA ms / V: ~leg~1 / Pl: ~uri / E: băligăra] 1-8 Băligare (1-8).

băligărat2, ~ă a [At: MDA ms / V: ~leg~2 / Pl: ~ați, ~e / E: băligăra] 1-8 Băligat2 (1-8).

bălegărat1 sn vz băligărat1

bălegărat2, ~ă a vz băligărat2

Intrare: băligărat
băligărat (adj.) adjectiv
adjectiv (A2)
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • băligărat
  • băligăratul
  • băligăra
  • băligărata
plural
  • băligărați
  • băligărații
  • băligărate
  • băligăratele
genitiv-dativ singular
  • băligărat
  • băligăratului
  • băligărate
  • băligăratei
plural
  • băligărați
  • băligăraților
  • băligărate
  • băligăratelor
vocativ singular
plural
bălegărat (adj.) adjectiv
adjectiv (A2)
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • bălegărat
  • bălegăratul
  • bălegăra
  • bălegărata
plural
  • bălegărați
  • bălegărații
  • bălegărate
  • bălegăratele
genitiv-dativ singular
  • bălegărat
  • bălegăratului
  • bălegărate
  • bălegăratei
plural
  • bălegărați
  • bălegăraților
  • bălegărate
  • bălegăratelor
vocativ singular
plural
băligărat (s.n.) substantiv neutru
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • băligărat
  • băligăratul
plural
  • băligăraturi
  • băligăraturile
genitiv-dativ singular
  • băligărat
  • băligăratului
plural
  • băligăraturi
  • băligăraturilor
vocativ singular
plural
bălegărat (s.n.) substantiv neutru
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • bălegărat
  • bălegăratul
plural
  • bălegăraturi
  • bălegăraturile
genitiv-dativ singular
  • bălegărat
  • bălegăratului
plural
  • bălegăraturi
  • bălegăraturilor
vocativ singular
plural