5 definiții pentru onomatopoetic

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

ONOMATOPOETIC, -Ă, onomatopoetici, -ce, adj. (Înv.) Onomatopeic. – Din germ. onomatopoetisch.

ONOMATOPOETIC, -Ă, onomatopoetici, -ce, adj. (Înv.) Onomatopeic. – Din germ. onomatopoetisch.

onomatopoetic, ~ă a [At: MAIORESCU, CR. II, 311 / Pl: ~ici, ~ice / E: ger onomatopoetisch] (Îvr) 1-3 Onomatopeic (1-3). corectat(ă)

Dicționare morfologice

Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).

onomatopoetic (înv.) adj. m., pl. onomatopoetici; f. onomatopoetică, pl. onomatopoetice

onomatopoetic (înv.) adj. m., pl. onomatopoetici; f. onomatopoetică, pl. onomatopoetice

Intrare: onomatopoetic
onomatopoetic adjectiv
adjectiv (A10)
Surse flexiune: DOR
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • onomatopoetic
  • onomatopoeticul
  • onomatopoeticu‑
  • onomatopoetică
  • onomatopoetica
plural
  • onomatopoetici
  • onomatopoeticii
  • onomatopoetice
  • onomatopoeticele
genitiv-dativ singular
  • onomatopoetic
  • onomatopoeticului
  • onomatopoetice
  • onomatopoeticei
plural
  • onomatopoetici
  • onomatopoeticilor
  • onomatopoetice
  • onomatopoeticelor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)
info
Aceste definiții sunt compilate de echipa dexonline. Definițiile originale se află pe fila definiții. Puteți reordona filele pe pagina de preferințe.
arată:

onomatopoetic, onomatopoeticăadjectiv

etimologie:

info Lista completă de definiții se află pe fila definiții.