O definiție pentru dicroit
Dicționare relaționale
Indică relații între cuvinte (sinonime, antonime).
DICROIT s. v. cordierit.
Intrare: dicroit
dicroit substantiv neutru
substantiv neutru (N29) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural | — | — | |
vocativ | singular | — | |
plural | — |
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)