2 definiții pentru completuire
Dicționare explicative
Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.
completuire sf [At: MDA / V: ~ect~ / Pl: ~ri / E: completui] (Nob) Completare.
complectuire sf vz completuire
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
Intrare: completuire
completuire substantiv feminin
substantiv feminin (F107) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular | — | |
plural | — |
complectuire
Nu există informații despre paradigma acestui cuvânt.