2 definiții pentru ciuruitură

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

ciuruitu sf [At: LM / V: ~răi~, ciorăi~, cioroi~ / Pl: ~ri / E: ciurui2 + -(i)tură] (Îvr) Susur.

ciurăitu sf vz ciuruitură

Intrare: ciuruitură
ciuruitură substantiv feminin
substantiv feminin (F43)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • ciuruitură
  • ciuruitura
plural
  • ciuruituri
  • ciuruiturile
genitiv-dativ singular
  • ciuruituri
  • ciuruiturii
plural
  • ciuruituri
  • ciuruiturilor
vocativ singular
plural
ciurăitură substantiv feminin
substantiv feminin (F43)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • ciurăitură
  • ciurăitura
plural
  • ciurăituri
  • ciurăiturile
genitiv-dativ singular
  • ciurăituri
  • ciurăiturii
plural
  • ciurăituri
  • ciurăiturilor
vocativ singular
plural