2 definiții pentru ciuruitură
Dicționare explicative
Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.
ciuruitură sf [At: LM / V: ~răi~, ciorăi~, cioroi~ / Pl: ~ri / E: ciurui2 + -(i)tură] (Îvr) Susur.
ciurăitură sf vz ciuruitură
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
Intrare: ciuruitură
ciuruitură substantiv feminin
substantiv feminin (F43) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular | — | |
plural | — |
ciurăitură substantiv feminin
substantiv feminin (F43) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular | — | |
plural | — |