2 intrări
4 definiții
Dicționare explicative
Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.
ARISTOTELIÁN, -Ă, aristotelieni, -e, adj. Aristotelic. [Pr.: -li-an] – Aristotel + suf. -ian (după fr. aristotélicien).
aristotelian, ~ă a [At: DEX2 / P: ~li-an / Pl: ~ieni, ~iene / E: Aristotel + -ian cf aristotélicien] 1-4 Aristotelic (1-4).
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
ARISTOTELIÁN, -Ă, aristotelieni, -e, adj. Aristotelic. [Pr.: -li-an] – Aristotel (n. pr.) + suf. -ian (după fr. aristotélicien).
- sursa: DEX '98 (1998)
- adăugată de ana_zecheru
- acțiuni
ARISTOTELIÁN, -Ă adj., s. m. f. (adept) al aristotelismului; aristotelician. (< engl. aristotelian)
- sursa: MDN '00 (2000)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
Intrare: aristoteliană
aristoteliană substantiv feminin
substantiv feminin (F17) Surse flexiune: DOR | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular | — | |
plural | — |
Intrare: aristotelian (adj.)
aristotelian1 (adj.) adjectiv
adjectiv (A21) Surse flexiune: DOR | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
vocativ | singular | — | — | ||
plural | — | — |
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)
aristotelian (adj.)
- surse: DEX '09 DEX '98 MDN '00
etimologie:
- Aristotel + sufix -iansurse: DEX '09
- după limba franceză aristotéliciensurse: DEX '09
aristotelian, -ă (persoană) aristotelian aristoteliană
- 1. Adept al aristotelismului.surse: MDN '00 sinonime: aristotelician
etimologie:
- limba engleză aristoteliansurse: MDN '00