Definiția cu ID-ul 1362213:
Tezaur
MUTATĂU s. n. (Prin Transilv.) Arătător (la ceasornic). Cf. ALRM II/I h 375, LEXIC REG. 66, A I 12, 17. – Din magh. mutató.
MUTATĂU s. n. (Prin Transilv.) Arătător (la ceasornic). Cf. ALRM II/I h 375, LEXIC REG. 66, A I 12, 17. – Din magh. mutató.