Definiția cu ID-ul 1340435:
Tezaur
MORTÁC,-Ă adj. (Învechit, neobișnuit) Muritor. (Substantivat) A mortaci ș-acelor nemortaci d[o]mnitoriule. DOSOFTEI, V. S. noiembrie 165r/32. - Pl.: mortaci, -ce. – Mort + suf. -ac.
MORTÁC,-Ă adj. (Învechit, neobișnuit) Muritor. (Substantivat) A mortaci ș-acelor nemortaci d[o]mnitoriule. DOSOFTEI, V. S. noiembrie 165r/32. - Pl.: mortaci, -ce. – Mort + suf. -ac.