O definiție pentru stipular
Dicționare morfologice
Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).
stipular adj. m., pl. stipulari; f. sg. stipulară, pl. stipulare
Intrare: stipular
stipular adjectiv
adjectiv (A1) Surse flexiune: DOR | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
vocativ | singular | — | — | ||
plural | — | — |
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)