2 definiții pentru reascuțire

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

reascuțire sf [At: IOANOVICI, TEHN. 216 / P: re-as~ / Pl: ~ri / E: re1- + ascuțire] 1 Ascuțire repetată a unei lame sau a unui obiect de tăiat. 2 (Fig) Îndârjire. 3 (Fig) Întețire.

Dicționare morfologice

Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).

reascuțire s. f., g.-d. art. reascuțirii; pl. reascuțiri

Intrare: reascuțire
reascuțire infinitiv lung
infinitiv lung (IL107)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • reascuțire
  • reascuțirea
plural
  • reascuțiri
  • reascuțirile
genitiv-dativ singular
  • reascuțiri
  • reascuțirii
plural
  • reascuțiri
  • reascuțirilor
vocativ singular
plural