O definiție pentru Sim

Dicționare enciclopedice

Definiții enciclopedice

SIM temă comună formată din truncherea numelor: Simeon, Simon, Zosim, Gherasim. I. 1. Sim (Moț; Ard II); -ești s. (Dm); -escu. 2. Simu, ar. (Ant Ar; Cara 92); -l, Țicău, mold., sec XVIII; -lescu. 3. Sima b., frecv. pren. mold. (Dm; Ștef; Mar; M mar; P Bor 42); ard., 1138 (11 – 13 C I 3); olt. (Hur 324); – f., 1713 (Sd XV 88). Sima soția lui Stroe stolnicul Buzescu. Sima = Sema sora lui Iane (17 B II 267); Șima ereĭ (P Gov f° 40 vo). 4. Sîma = Sima b, (16 A I 587); + -ache: Simache, N., prof. + -an: Siman (17 B IV 183); -ul t. și fam. (16 A III 133), mold., (Sd VII 343); -u (Sd XVI); Simăneasa f. (17 A II 238), marital. II. Cu sufixe: 1. + -ac Simaca, Gh., mold. (Sd V 416). 2. + -așco: Simașco 16 A331); – vătăman (Băl II). 3. + -co: Simco și Simcă (17 B I 93, 137); Simca b. (Dm; Ștef; 16 B I 112; 16 A III 332); +-cea: Simcea (Hur 324); Simcelescu, act. 4. + -icel: Simicel, pictor. 5. + -iș + man: Simișman (Ard II 150). 6. + -oc: Simoc, act. 7. + -ota: Simota, ar. fam. (Cara 88). 8. Cu fonetism lat. magh. ș < s: Șima (16 B 361); Șimanu (Mar 8); -l, Oana, b. (Sd X 347) 9. Probabil + -ilă: Sim/ila t; -ilea b. (Grd 11); -ilescu; -ileasca; -ilachi (Arh).

Intrare: Sim
nume propriu (I3)
  • Sim