6 definiții pentru supraconducție

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

SUPRACONDUCȚIE, supraconducții, s. f. (Fiz.) Supraconductibilitate. – Din fr. supraconduction.

SUPRACONDUCȚIE, supraconducții, s. f. (Fiz.) Supraconductibilitate. – Din fr. supraconduction.

supraconducție sf [At: LTR2 / E: fr supraconduction] (Teh; rar) Supraconductibilitate.

SUPRACONDUCȚIE s.f. Supraconductibilitate. [< fr. supraconduction].

SUPRACONDUCȚIE s. f. supraconductibilitate. (< fr. supraconduction)

Dicționare morfologice

Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).

supraconducție (fiz.) s. f., g.-d. art. supraconducției; pl. supraconducții

Dicționare relaționale

Indică relații între cuvinte (sinonime, antonime).

SUPRACONDUCȚIE s. (FIZ.) supraconductibilitate.

Intrare: supraconducție
supraconducție substantiv feminin
substantiv feminin (F135)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • supraconducție
  • supraconducția
plural
  • supraconducții
  • supraconducțiile
genitiv-dativ singular
  • supraconducții
  • supraconducției
plural
  • supraconducții
  • supraconducțiilor
vocativ singular
plural
info
Aceste definiții sunt compilate de echipa dexonline. Definițiile originale se află pe fila definiții. Puteți reordona filele pe pagina de preferințe.
arată:

supraconducție, supraconducțiisubstantiv feminin

etimologie:

info Lista completă de definiții se află pe fila definiții.