O definiție pentru standig

Dicționare morfologice

Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).

standig s. n. [pr. engl. stending]

Intrare: standig
  • pronunție: engl. sténding
substantiv neutru (N29)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • standig
  • standigul
  • standigu‑
plural
genitiv-dativ singular
  • standig
  • standigului
plural
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)