2 definiții pentru sortitură

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

sortitu sf [At: BARCIANU, V. / Pl: ~ri / E: sorti1 + -tură] (Rar) Sortire (2).

Dicționare specializate

Explică înțelesuri specializate ale cuvintelor.

sortitură, sortituri, s.f. (înv.) desemnare, hotărâre prin tragere la sorți; sortire.

Intrare: sortitură
sortitură substantiv feminin
substantiv feminin (F43)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • sortitu
  • sortitura
plural
  • sortituri
  • sortiturile
genitiv-dativ singular
  • sortituri
  • sortiturii
plural
  • sortituri
  • sortiturilor
vocativ singular
plural