2 definiții pentru ruguțel
Dicționare relaționale
Indică relații între cuvinte (sinonime, antonime).
RUGUȚEL s. v. ruguleț, rugușor, ruguț.
ruguțel s. v. RUGULEȚ. RUGUȘOR. RUGUȚ.
- sursa: Sinonime82 (1982)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
Intrare: ruguțel
ruguțel substantiv neutru
substantiv neutru (N29) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural | — | — | |
vocativ | singular | — | |
plural | — |
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)