2 intrări

2 definiții

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

ROMANOFON, -Ă adj., s. m. f. (vorbitor) de limbă romanică. (< roman/ic/ + -fon2)

Dicționare morfologice

Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).

romanofon adj. m., pl. romanofoni; f. sg. romanofonă, pl. romanofone

Intrare: romanofon (adj.)
romanofon1 (adj.) adjectiv
adjectiv (A1)
Surse flexiune: DOR
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • romanofon
  • romanofonul
  • romanofonu‑
  • romanofo
  • romanofona
plural
  • romanofoni
  • romanofonii
  • romanofone
  • romanofonele
genitiv-dativ singular
  • romanofon
  • romanofonului
  • romanofone
  • romanofonei
plural
  • romanofoni
  • romanofonilor
  • romanofone
  • romanofonelor
vocativ singular
plural
Intrare: romanofon (persoană)
romanofon2 (s.m.) substantiv masculin
substantiv masculin (M1)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • romanofon
  • romanofonul
  • romanofonu‑
plural
  • romanofoni
  • romanofonii
genitiv-dativ singular
  • romanofon
  • romanofonului
plural
  • romanofoni
  • romanofonilor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)
info
Aceste definiții sunt compilate de echipa dexonline. Definițiile originale se află pe fila definiții. Puteți reordona filele pe pagina de preferințe.
arată:

romanofon, romanofoadjectiv
romanofo, romanofonesubstantiv feminin
romanofon, romanofonisubstantiv masculin

  • 1. (Vorbitor) de limbă romanică. MDN '00
etimologie:
  • romanic + -fon MDN '00

info Lista completă de definiții se află pe fila definiții.