6 definiții pentru osârduitor
Dicționare explicative
Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.
OSÂRDUITOR, -OARE, osârduitori, -oare, adj. (Înv.) Sârguincios, zelos, osârdnic. [Pr.: -du-i-] – Osârdui + suf. -tor.
OSÂRDUITOR, -OARE, osârduitori, -oare, adj. (Înv.) Sârguincios, zelos, osârdnic. [Pr.: -du-i-] – Osârdui + suf. -tor.
- sursa: DEX '98 (1998)
- adăugată de oprocopiuc
- acțiuni
osârduitor, ~oare a [At: MINEIUL (1776), 67rl/20 / V: (îrg) oser~ / Pl: ~i, ~oare / E: osârdui + -tor] (Îrg) Sârguincios.
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
oserduitor, ~oare a vz osârduitor
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
Dicționare morfologice
Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).
osârduitor (înv.) (desp. -du-i-) adj. m., pl. osârduitori; f. sg. și pl. osârduitoare
- sursa: DOOM 3 (2021)
- adăugată de gall
- acțiuni
osârduitor (înv.) (-du-i-) adj. m., pl. osârduitori; f. sg. și pl. osârduitoare
- sursa: DOOM 2 (2005)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
osârduitor adj. m. (sil. -du-i-), pl. osârduitori; f. sg. și pl. osârduitoare
- sursa: Ortografic (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
- silabație: -du-i-tor
adjectiv (A66) Surse flexiune: DOR | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
vocativ | singular | — | — | ||
plural | — | — |
osârduitor, osârduitoareadjectiv
- 1. Osârdnic, sârguincios, zelos. DEX '09 DEX '98sinonime: osârdnic sârguincios zelos
etimologie:
- Osârdui + sufix -tor. DEX '98 DEX '09