2 definiții pentru ortotomus

Dicționare morfologice

Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).

ortotomus s. n., pl. ortotomusuri

ortotomus s. n., pl. ortotomusuri

Intrare: ortotomus
ortotomus substantiv neutru
substantiv neutru (N24)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • ortotomus
  • ortotomusul
  • ortotomusu‑
plural
  • ortotomusuri
  • ortotomusurile
genitiv-dativ singular
  • ortotomus
  • ortotomusului
plural
  • ortotomusuri
  • ortotomusurilor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)