O definiție pentru orometric

Dicționare morfologice

Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).

orometric adj. m., pl. orometrici; f. sg. orometrică, pl. orometrice

Intrare: orometric
orometric adjectiv
adjectiv (A10)
Surse flexiune: DOR
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • orometric
  • orometricul
  • orometricu‑
  • orometrică
  • orometrica
plural
  • orometrici
  • orometricii
  • orometrice
  • orometricele
genitiv-dativ singular
  • orometric
  • orometricului
  • orometrice
  • orometricei
plural
  • orometrici
  • orometricilor
  • orometrice
  • orometricelor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)