O definiție pentru omotaxic
Dicționare morfologice
Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).
omotaxic adj. m., pl. omotaxici; f. sg. omotaxică, pl. omotaxice
Intrare: omotaxic
omotaxic adjectiv
adjectiv (A10) Surse flexiune: DOR | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
vocativ | singular | — | — | ||
plural | — | — |
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)