9 definiții pentru consistometru
Dicționare explicative
Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.
CONSISTOMETRU, consistometre, s. n. Aparat folosit pentru măsurarea consistenței unui material. – Din fr. consistomètre.
CONSISTOMETRU, consistometre, s. n. Aparat folosit pentru măsurarea consistenței unui material. – Din fr. consistomètre.
- sursa: DEX '98 (1998)
- adăugată de dante
- acțiuni
consistometru sn [At: DN3 / Pl: ~re / E: fr consistomètre] Aparat folosit pentru măsurarea consistenței (2) unui material.
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
CONSISTOMETRU s.n. Aparat pentru determinarea consistenței materialelor. [< fr. consistomètre].
- sursa: DN (1986)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
CONSISTOMETRU s. n. aparat pentru determinarea consistenței materialelor. (< fr. consistomètre)
- sursa: MDN '00 (2000)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
CONSISTOMETRU ~e n. Aparat pentru determinarea gradului de consistență a substanțelor coloidale. /<fr. consistometre
- sursa: NODEX (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
Dicționare morfologice
Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).
consistometru (desp. -me-tru) s. n., art. consistometrul; pl. consistometre
- sursa: DOOM 3 (2021)
- adăugată de gall
- acțiuni
consistometru (-me-tru) s. n., art. consistometrul; pl. consistometre
- sursa: DOOM 2 (2005)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
consistometru s. n. (sil. -tru), art. consistometrul; pl. consistometre
- sursa: Ortografic (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
Dicționare specializate
Explică înțelesuri specializate ale cuvintelor.
CONSISTO- „consistență”. ◊ L. consisto, ere „a se forma, a se alcătui” > fr. consisto- > rom. consisto-. □ ~metru (v. -metru1), s. n., aparat folosit pentru determinarea consistenței materialelor.
- sursa: DETS (1987)
- adăugată de Ladislau Strifler
- acțiuni
- silabație: -me-tru
substantiv neutru (N37) Surse flexiune: DOR | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular | — | |
plural | — |
consistometru, consistometresubstantiv neutru
- 1. Aparat folosit pentru măsurarea consistenței unui material. MDA2 DEX '09 DEX '98 DN
etimologie:
- consistomètre MDA2 DEX '09 DEX '98 DN