3 definiții pentru ciumblitură

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

ciumblitu sf [At: CIAUȘANU, V. / Pl: ~ri / E: ciumbli + -tură] (Reg) Știrbeală.

Dicționare relaționale

Indică relații între cuvinte (sinonime, antonime).

CIUMBLITU s. v. ciobitură, ciocnitură, știrbitură.

ciumblitu s. v. CIOBITURĂ. CIOCNITURĂ. ȘTIRBITURĂ.

Intrare: ciumblitură
ciumblitură substantiv feminin
substantiv feminin (F43)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • ciumblitu
  • ciumblitura
plural
  • ciumblituri
  • ciumbliturile
genitiv-dativ singular
  • ciumblituri
  • ciumbliturii
plural
  • ciumblituri
  • ciumbliturilor
vocativ singular
plural